Ήταν Δευτέρα βράδυ όταν διάβασα, ομολογώ με αρκετή έκπληξη, την ανακοίνωση ότι ο Steven Sinofsky αποχωρεί από την εταιρεία. Αμέσως άρχισαν να περνούν από το μυαλό μου διάφορες σκέψεις για το τι μπορεί να έχει συμβεί, αλλά και να φαντάζομαι τη σπέκουλα που θα ξέσπαγε σε λίγες ώρες. Και έτσι έγινε. Όλα τα sites (ελληνικά και διεθνή) μετέφεραν την εκδοχή που τους ταίριαζε καλύτερα. Από τη μια ήταν οι… φτωχές πωλήσεις των Windows 8 (αλήθεια, που το βρήκαν αυτό;) που οδήγησαν στην έξοδο τον Steven Sinofsky, από την άλλη ήταν ο δύστροπος χαρακτήραςτους και το γεγονός ότι λειτουργούσε ως lone wolf και δεν μπορούσε να συνεργαστεί καλά με τα υπόλοιπα στελέχη της εταιρείας. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και ένα ακόμα σενάριο, ότι ο Steven Sinofsky έφυγε από την εταιρεία, επειδή επιθυμούσε τη θέση του Steve Ballmer ή τουλάχιστον το χρίσμα.
Ξεκινώντας από το πρώτο, πιστεύω ότι πρακτικά πρόκειται για κάτι τελείως ανυπόστατο καθώς η αποχώρηση του Steven Sinofsky έγινε μόλις 3 εβδομάδες από την επίσημη κυκλοφορία των Windows 8. Το χρονικό διάστημα είναι εξαιρετικά μικρό για να βγει οποιοδήποτε συμπέρασμα ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσο μεγάλη αλλαγή είναι το νέο λειτουργικό τόσο με τη μορφή των Windows 8 και ακόμη περισσότερο με αυτή των Windows RT. Οπότε είναι πρακτικά αδύνατο να έχει στηριχτεί μια τόσο σημαντική απόφαση σε στοιχεία που δεν είναι εξαιρετικά ασφαλή.
Περνάμε στο κομμάτι του χαρακτήρα τώρα. Αυτό είναι κάτι που πολύ δύσκολα που μπορεί να πάρει κανείς θέση, καθώς όλα όσα έχουν ακουστεί είναι από ανθρώπους που δεν είχαν κανένα λόγο να πουν κάτι θετικό για τον Steven Sinofsky. Μένοντας σε όσα έχουν ακουστεί όμως κατά καιρούς, μιλάμε για έναν άνθρωπο, εξαιρετικά ισχυρής άποψης, ο οποίος δεν ήταν καλός στο ομαδικό παιχνίδι και πολλές φορές αποτέλεσε την αιτία να φύγουν πολλά στελέχη από τη Microsoft. Ανάμεσα σε πολλά διάβασα ότι ήταν υπεύθυνος για τη φυγή οποιουδήποτε ονόματος έρχεται στο μυαλό από τον Ray Ozzie και έπειτα. Οφείλω να πω ότι είμαι εξαιρετικά δύσπιστος απέναντι σε κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως σαφέστατα είχε “στενοχωρήσει” και ξεβολέψει πολλούς, θέλοντας η δική του ομάδα να έχει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά να είναι σε θέση να διώξει από την εταιρεία ακόμη και τον άνθρωπο που ο ίδιος ο Bill Gates είχε φέρει στη Microsoft για να τον διαδεχτεί ως οραματιστή, μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο.
Είναι δεδομένο ότι ο Steven Sinofsky είχε δημιουργήσει αρκετές έχθρες και όχι μόνο λόγω χαρακτήρα. Εξίσου σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και το γεγονός ότι υπήρξε υπεύθυνος – και με εξαιρετική επιτυχία – των δυο πιο σημαντικών προϊόντων της εταιρείας, του Office και των Windows. Μάλιστα στο πέρασμά του και από τα δυο αυτά τμήματα άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του. Το Office άλλαξε τελείως από την έκδοση 2003 στην 2007 παρουσιάζοντας ένα τελείως διαφορετικό interface, το οποίο στην αρχή προβλημάτισε πολλούς αλλά στην πραγματικότητα έδωσε εκ νέου πνοή στο προϊόν.
Ο λόγος είναι ότι όλες οι εκδόσεις μετά το ’97 και ακόμη περισσότερο μετά το 2000 θεωρούνταν incremental updates με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποιος “δραματικός” λόγος αναβάθμισης. Αυτό άλλαξε με το Office 2007, ολοκληρώθηκε με το 2010 και κάνει ένα επιπλέον βήμα με το 2013. Πέρα όμως από την αλλαγή του interface υπήρχε άλλος ένας τομέας στον οποίο διέπρεψε η ομάδα του Office και αφορά στην παράδοση on-time. Ολοκληρώνοντας αυτή την αλλαγή, ανέλαβε τον επόμενο στόχο του, να επαναφέρει το κύρος των Windows, το οποίο είχε πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα Vista. Μια σειρά ατυχών χειρισμών είχε σαν αποτέλεσμα την παρουσίαση των Windows Vista πέντε ολόκληρα χρόνια μετά τα Windows XP και τα προβλήματα – αν και υπερτονισμένα και σε πολλές περιπτώσεις άδικα – δεν άφηναν το παραμικρό περιθώριο για μια απλά μέτρια έκδοση.
Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του ήταν τα Windows 7, μιας τόσο επιτυχημένης έκδοσης που πολλοί έφτασαν να χαρακτηρίσουν τα νέα XP, ξεχνώντας προφανώς τις κακές κριτικές που είχαν δεχτεί και τα XP όταν πρωτοπαρουσιάστηκαν.
Η ώρα του 8
Και μετά ήρθε το επόμενο βήμα. Τα Windows 8, ένα προϊόν, το οποίο δεν έπρεπε να είναι μια ακόμη έκδοση των Windows, αλλά μια έκδοση που θα σηματοδοτεί την αναγέννηση της ίδιας της εταιρείας και την είσοδό της στην εξαιρετικά δύσκολη αγορά των tablets, μια αγορά στην οποία κυριαρχεί η Apple και κάνει πολύ μεγάλες προσπάθειες η Google. Η Microsoft μπαίνει μεν τελευταία στο χώρο, αλλά με ένα ή μάλλον καλύτερα, δύο προϊόντα, τα οποία δύσκολα έχουν να ζηλέψουν κάτι από τον ανταγωνισμό. Παρά τα όποια προβλήματα νεότητας, τα Windows 8 και τα Windows RT φέρνουν νέο αέρα πνοής στο χώρο των PCs αλλά και των tablets. Ταυτόχρονα ο Steven Sinofsky είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη του Surface, της πρώτης συσκευής της Microsoft που μπορεί να χαρακτηριστεί υπολογιστής και που τη φέρνει αντιμέτωπη με κάποιους από τους βασικότερους συνεργάτες της. Παρόλα αυτά η πρώτη είσοδος της εταιρείας στο χώρο μόνο ως εξαιρετικά επιτυχημένη μπορεί να θεωρηθεί, αφού το Surface φέρνει πραγματικά καινοτόμα στοιχεία σε ένα χώρο που είχε κατακλυστεί από… θλιβερές προσπάθειες.
Οι παραπάνω επιτυχίες είναι σίγουρο ότι δεν δημιούργησαν ιδιαίτερες φιλίες μέσα στη Microsoft και είναι σίγουρο ότι σε αυτές τις διαδικασίες ο Steven Sinofsky ενόχλησε πολλούς μην αφήνοντας περιθώρια για να ξεφύγει κάτι από τον έλεγχό του. Αυτή η μανία του όμως οδήγησε για μια από τις πιο ελεγχόμενες παρουσιάσεις που έχει γίνει ποτέ σε έκδοση Windows. Η εταιρεία για πρώτη φορά στην ιστορία της κατάφερε να ελέγξει πλήρως το τι έβγαινε στη δημοσιότητα και το πότε αυτό θα έβγαινε. Σας θυμίζει τίποτα αυτό; Μήπως την εποχή του Steve Jobs στην Apple;
Δεν προτίθεμαι να βάλω τον Steven Sinofsky στο ίδιο status με τον Steve Jobs, γιατί ο δεύτερος – όσα αρνητικά και αν διέθετε ως χαρακτήρας – κατάφερε να αλλάξει για πάντα 2 βιομηχανίες που δεν αποτελούσαν καν το κύριο business της εταιρείας του. Αυτή της μουσικής με το iPod και αυτή της κινητής τηλεφωνίας με το iPhone, εκθρονίζοντας μάλιστα εταιρείες που ήταν εδραιωμένες στο χώρο για χρόνια. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω στην ουσία δημιούργησε μια νέα κατηγορία προϊόντων με το iPad – επιτρέψτε μου να μην θεωρώ tablets τα notebooks με περιστρεφόμενη οθόνη που προϋπήρχαν έστω και αν ονομάζονταν έτσι.
Μπορεί ο Sinofsky να μην έχει αφήσει αντίστοιχο αποτύπωμα στον πλανήτη, αλλά σίγουρα έχει κοινά χαρακτηριστικά με τον Jobs. Ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο στην ανάπτυξη των προϊόντων, δεν συμβιβαζόταν, έφτανε στα άκρα για να πετύχει το στόχο του και προφανώς ήταν της λογικής “My way or the highway”. Έτσι, κατάφερε να κρατήσει κρυφή τη δημιουργία του Surface για σχεδόν τρία χρόνια!
Μπορεί ο Sinofsky να μην έχει αφήσει τέτοιο αποτύπωμα στον πλανήτη, αλλά σίγουρα είχε κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τον Jobs. Ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο στην ανάπτυξη των προϊόντων, δεν συμβιβαζόταν, έφτανε στα άκρα για να πετύχει το στόχο του και προφανώς ήταν της λογικής My way or the highway. Όμως κατάφερε να κρατήσει κρυφό για ένα απίστευτα μεγάλο διάστημα τη δημιουργία του Surface, που όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Engadget ήταν ένα project τριών ετών. Αυτό έδωσε στη Microsoft το πλεονέκτημα της έκπληξης. Όπως και η ελεγχόμενη απελευθέρωση εκδόσεων των Windows 8 δημιούργησε προσδοκία. Και αυτά τα δυο έλειπαν εδώ και πολλά χρόνια από την εταιρεία. Και παρά το γεγονός ότι η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και στα Windows Phone 8, η εντύπωση που έχω σχηματίσει είναι ότι πρόκειται για κάτι που επέβαλε έμμεσα ο ίδιος και σε αυτή την περίπτωση. Πιστεύω ακράδαντα ότι η Microsoft μόνο όφελος είχε από αυτή την προσέγγιση.
Όλα τα παραπάνω είχαν βέβαια αποτέλεσμα αναλυτές και δημοσιογράφοι να χρίσουν τον Steven Sinofsky ως τον επόμενο CEO της Microsoft και σε πολλές περιπτώσεις να αρχίσουν να μιλάνε για αυτόν και όχι για την εταιρεία. Εδώ μπαίνει ένα λεπτό σημείο που αφορά στην προσωποποίηση της εταιρείας, κάτι που έχει συστηματικά αποφευχθεί ακόμα και πριν από την πλήρη αποχώρηση του Bill Gates από την ενεργή δράση.
Φτάνουμε λοιπόν σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά την παρουσίαση των Windows 8 και του Surface και ο Steven Sinofsky φεύγει από την εταιρεία. Ο τρόπος μάλιστα που γίνεται αυτός δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά. Είναι πραγματικά απίθανο για ένα στέλεχος σε αυτό το επίπεδο να αποχωρεί με τόσο short notice από μια εταιρεία.
Ακόμα και αν όλοι ισχυρίζονται το αντίθετο θα πόνταρα ότι αυτό ήταν κάτι που είχε αποφασιστεί από καιρό – και μάλιστα πριν από την παρουσίαση των Windows 8. Αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική εικασία και άλλωστε είτε η μία είναι η πραγματικότητα είτε η άλλη, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και αφήνει μια πολύ πικρή γεύση και μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. Κάτι τέτοιο έχει γίνει σαφές από το άνοιγμα του χρηματιστηρίου την επόμενη μέρη όπου η μετοχή της εταιρείας έπεσε κατά 4% κάτι που για την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας σήμαινε μείωση της τάξης των 10 δις δολαρίων.
Μικρά (;) αγκάθια
Περίπου πριν από ένα μήνα, το Δ.Σ. της Microsoft επίπληξε επίσημα το CEO Steve Ballmer αλλά και τον Steven Sinofsky κόβοντας τα μπόνους τους σημαντικά, εξαιτίας αστοχιών του τμήματος των Windows, στο οποίο πρόεδρος ήταν ο δεύτερος. Ο ετήσιος μισθός του Steve Ballmer είναι 685.000 δολάρια και το μπόνους του είναι ίσο με το 200% του ποσού αυτού. Η απόφαση του συμβουλίου ήταν να του δοθεί λιγότερο από το μισό μπόνους που δικαιούταν για το τελευταίο οικονομικό έτος. Η αιτιολόγηση αφορούσε στη μείωση της τάξης του 3% στις πωλήσεις των Windows σε ετήσια βάση όπως και στην αποτυχία του τμήματος των Windows να παρέχει μια οθόνη επιλογής browser σε συγκεκριμένα PCs στην Ευρώπη, κάτι που αποτελούσε απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για τον ίδιο λόγο ο Steven Sinofsky έλαβε το 60% του μπόνους που δικαιούνταν.
Η επόμενη μέρα
Περνώντας τώρα στη διάδοχη κατάσταση βλέπουμε ότι τα καθήκοντα του Steven Sinofsky μοιράστηκαν σε δυο άτομα. Το κομμάτι της ανάπτυξης τόσο του software όσο και του hardware αναλαμβάνει η Julie Larson-Green (φωτό δεξιά), που (τυχαία;) είχε πραγματοποιήσει ένα μέρος της παρουσίασης των Windows 8 ενώ το business κομμάτι των Windows αναλαμβάνει η Tami Reller, CFO και CMO του τμήματος. Και οι δυο θα αναφέρονται απευθείας στον Ballmer. Κανένα από τα δυο στελέχη – αν και κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά πρώιμο – δεν πήρε τον τίτλου του προέδρου που είχε ο Steven Sinofsky, που όμως και αυτό δημιούργησε αρκετή φασαρία δημιουργώντας σκέψεις ότι πρόκειται για μια μεταβατική κατάσταση. Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω όμως, ότι κάτι τέτοιο θα ανακοινώνονταν, διαφορετικά θα δημιουργούσε εκ νέου πρόβλημα σε μεταγενέστερη φάση. Ειδικότερα η Julie Larson-Green περιγράφεται ως υπολοχαγός του Sinofsky κάτι που έχει εκληφθεί ως πρόθεση της εταιρείας να μην αλλάξει και πολλά πράγματα στην πορεία των Windows.
Θα κλείσω με ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σχόλιο που έκανε ο Steve Ballmer λίγες μέρες μετά την αποχώρηση του Sinofsky. “Οι εταιρείες είναι όπως οι καρχαρίες, εξελίσσονται προχωρώντας προς τα μπροστά.” Για να είμαι ειλικρινής προβληματίστηκα αρκετά για το πόσο καλά το σκέφτηκε αυτό που είπε.
Αυτό μένει να το δούμε βέβαια, καθώς ένα από τα πράγματα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πρέπει να αλλάξει είναι ο ρυθμός ανανέωσης του λειτουργικού, ο οποίος ειδικά για το κομμάτι των tablets είναι εξαιρετικά αργός, τη στιγμή που ανταγωνισμός, όσο διαφορετικός κ’ αν είναι, το κάνει σε ετήσια βάση. Ίσως πλέον να δούμε interim releases ανάμεσα σε δυο βασικές εκδόσεις, ώστε να αναπληρώνεται αυτό το ζήτημα, με μια λογική που έχουμε δει στον Windows Server. Το έργο που αναλαμβάνουν οι δυο κυρίες είναι πραγματικά δύσκολο, τόσο λόγω του τρόπου με τον οποίο αναλαμβάνουν όσο και λόγω του γεγονότος ότι ο Sinofsky έχει θέσει πολύ ψηλά τον πήχη.
Ο Steven Sinofsky έρχεται να προστεθεί στα προβεβλημένα στελέχη της Microsoft που έχουν αποχωρήσει, ακολουθώντας ανθρώπους όπως ο Paul Maritz (έφτασε να γίνει CEO της Vmware και τώρα είναι Chief Strategist στην EMC), o Boll Veghte (ο οποίος είναι αντιπρόεδρος του τμήματος software στην HP), o Stephen Elop (CEO στη Nokia), Robbie Bach και ο Bob Muglia. Ποια θα είναι η πορεία του Sinofsky είναι άγνωστο, αν και σίγουρα δίνει την εντύπωση ότι είναι αποφασισμένος να δείξει ότι μπορεί να πετύχει. Μετά από 23 χρόνια όμως στη Microsoft πόσο εύκολα θα μπορέσει να μπει στην κουλτούρα μιας άλλης εταιρείας είναι ένα άλλο ζήτημα. Θα κλείσω με ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σχόλιο που έκανε ο Steve Ballmer λίγες μέρες μετά την αποχώρηση του Sinofsky. “Οι εταιρείες είναι όπως οι καρχαρίες, εξελίσσονται προχωρώντας προς τα μπροστά.” Για να είμαι ειλικρινής προβληματίστηκα αρκετά για το πόσο καλά το σκέφτηκε αυτό που είπε.
Νίκος Τηλιακός