Πρόσφατα βρέθηκα στην Αυστρία και κατά τη διάρκεια της επιστροφής, έπεσε στα χέρια μου η International Herald Tribune, η “διεθνής” έκδοση των New York Times. Αν και δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον (η εφημερίδα ασχολούνταν κυρίως με τις διαμάχες περί gay γάμων στην Καλιφόρνια – οι Αμερικάνοι έχουν περίεργη άποψη για το τι σημαίνει “διεθνής” προφανώς), εντούτοις την κράτησα για συντροφιά στο αεροπλάνο, αφού ως γνωστόν μόνο το χαρτί έχει μόνιμο flight mode και η χρήση του επιτρέπεται και στις προσγειώσεις, και στις απογειώσεις…
Ξεφυλλίζοντας την IHT το βλέμμα μου σταμάτησε σε μία διαφήμιση με ένα κοκκινωπό ribbon στην πάνω αριστερά γωνία, το οποίο βροντοφώναζε: “Remember Cyprus”!
Ο τίτλος της διαφήμισης ήταν “Γιατί έχω δώσει κάποια από τα χρήματά μου στον μεγαλύτερο ηλεκτρονικό broker της Αμερικής;” Η απάντηση… προφανώς… είναι “επειδή εάν τα έβαζες στην τράπεζα, θα πάθαινες ότι και οι Κύπριοι”. Τουλάχιστον, για κάτι τέτοιο ήθελε να μας πείσει η διαφήμιση των “Interactive Brokers”…
Το θέμα που θέλω να θίξω μ’ αυτήν την αναφορά, δεν είναι η τραγωδία στην Κύπρο, ούτε το πως και το γιατί έφτασαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Αυτά τα αφήνω στους “ειδικούς” που έχουν κατακλύσει κάθε γυάλινη επιφάνεια η οποία είναι σε θέση να απεικονίσει τηλεοπτικό σήμα.
Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι το ότι δεν είμαστε μόνοι! Προφανές; Σαφώς; Κατανοητό; Σε καμία περίπτωση!
Μόλις προχθές βρισκόμουν σε συζήτηση μεγαλοστελεχών (πάνω από τα 100.000 πόδια όπως λέει και ένας φίλος), ακούγοντας ατάκες όπως “σιγά μωρέ, ποιος ασχολείται με την Ελλάδα”…
Τα πράγματα λοιπόν, δεν είναι έτσι. Η παγκοσμιοποιημένη αγορά στην οποία ζούμε, εκτός από κακή ψυχή, έχει μάτια και αυτιά! Και μάλιστα, εξαιρετικά μάτια και άπειρα αυτιά! Κάθε μας στραβοπάτημα, κάθε μας “μαλαγανιά”, κάθε μας απόφαση (ή μη), κάθε αναβολή και κάθε ιδέα, γίνεται αντικείμενο μελέτης.
Οι “κουτόφραγκοι” μπορεί να έχουν (αν και αυτό ελέγχεται) τα “φράγκα”, αλλά σίγουρα δεν είναι κουτοί.
Δεν μπορούμε να “ξεγελάσουμε” κανέναν με δήθεν μέτρα, και πολύ δε περισσότερο, οποιονδήποτε σοβαρό επιχειρηματία ώστε να επενδύσει στη χώρα μας.
Για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει -κυριολεκτικά- να κάνουμε κάτι και εμείς! Όχι ασκήσεις επί χάρτου, όχι μετονομασίες σε κακές λέξεις όπως “απολύσεις” και “περικοπές”, αλλά πράξεις. Πραγματικές, χειροπιαστές, πράξεις!
Όντας φύσει αισιόδοξος, θεωρώ πως όλα αυτά γίνονται. Ακόμη και τώρα. Η αγορά αντιδρά με βάση κυρίως τις προσδοκίες, και πιστεύω ότι εάν βάλουμε σε εφαρμογή ένα σοβαρό σχέδιο, θα έχουμε οφέλη πολύ πριν αυτό ολοκληρωθεί.
Η απόφαση της ΗΡ να επενδύσει δεν ήταν τυχαία. Και είμαι βέβαιος ότι θα συμπαρασύρει και άλλες. Αυτό το παράδειγμα θα πρέπει και να το τιμήσουμε, και να το προστατεύσουμε, και να το διαφημίσουμε. Είναι βέβαιο ότι θα “αυγατίσει”, δίνοντας ανάσα στην οικονομία μας, δίνοντας ελπίδα στους ανθρώπους μας, και δίνοντας τέλος σε μία τριετία μιζέριας και αναρίθμητων γαστροσκοπήσεων.
Έχουμε άραγε το μυαλό να το κάνουμε πράξη; Μπορεί το “μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο”, να πάρουμε “γενναίες αποφάσεις” και να “μην υπολογίσουμε το πολιτικό κόστος και την υστεροφημία μας”; Σίγουρα μπορούμε! Θέλουμε όμως;
Εγώ ψηφίζω ναι…
Το BizTech.gr χρησιμοποιεί συνδέσεις Vodafone Internet 4Sharing για να σας φέρνει πάντα πρώτο κάθε εξέλιξη.