Είτε είναι όντως η πρώτη φορά που συµβαίνει, είτε απλά είχα ξεχάσει το πώς (µπορεί να) έχουν τα πράγµατα! Ο λόγος για την καλοκαιρινή ‘‘νεκρή’’ περίοδο, που ενώ περιµένεις να χαλαρώσεις και να ηρεµήσεις, αίφνης τα πάντα… διαλύονται. Μα είναι δυνατόν να είναι ο Ιούλιος πιο ‘‘πηγµένος’’ από τον Ιούνιο; Ε, ναι λοιπόν, είναι!
Και όταν λέµε είναι, εννοούµε σε όλους τους τοµείς! Σε επίπεδο επιχειρηµατικής διαχείρισης (φορολόγηση, εισπράξεις, τιµολογήσεις, έξοδα κ.λπ.), σε επίπεδο consumer (ας είναι καλά το Μουντιάλ και τα tablets), σε επίπεδο business (ετοιµάζουµε από νέα λογότυπα και εταιρικά sites µέχρι περιεχόµενο σε πολλαπλές γλώσσες), σε επίπεδο ειδησεογραφίας (και µόνο οι απολύσεις στη Microsoft αρκούν), σε επίπεδο marketing (σχεδιάζουµε newsletters και έρευνες για πολλαπλούς πελάτες), και φυσικά σε επίπεδο social media (ένας µικρός ‘‘χαµός’’ για να τρέχουν όλα οµαλά κατά τη διάρκεια του Αυγούστου αλλά και για να έχουµε έτοιµα διάφορα launches τον Σεπτέµβριο!).
Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό… δεν το είδα να έρχεται. Ήρθε όµως, και έτσι όλες οι θεωρήσεις περί ‘‘διακοπών’’ και ‘‘χαλάρωσης’’ αναθεωρήθηκαν τάχιστα. Σε έναν βαθµό, αυτός ο ‘‘οργασµός’’ δουλειάς οφείλεται και στο ελληνικό συνήθειο του ‘‘να κλείσω όλες µου τις εκκρεµότητες εχθές’’ (γιατί µέχρι… προχθές δεν τις θυµόµουν), αλλά έχω την αίσθηση, ότι κάτι πολύ σηµαντικότερο κρύβεται πίσω από την όλη υπόθεση.
Δεν είναι εύκολο να θυµηθώ άλλη περίοδο (και σίγουρα όχι πρόσφατη), που οι εταιρείες σχεδιάζουν (και µάλιστα µε λεπτοµέρεια) το come back του Σεπτεµβρίου. Αυτήν τη χρονιά, από newsletters και έρευνες, µέχρι social media games αλλά και ολόκληρα προϊοντικά launches ή νέες εταιρικές παρουσίες, ο ‘‘µπαξές’’ τα έχει όλα!
Γιατί όµως; Εάν θέλετε τη γνώµη µου (και για να έχετε φθάσει διαβάζοντας ως εδώ, µάλλον θα θέλετε να την ακούσετε), ο βασικός λόγος είναι η θετική ψυχολογία που έχει σχηµατιστεί. Απλά και µόνο η απουσία κάποιου άµεσου κινδύνου, σε συνδυασµό µε την (πολύ) αυξηµένη τουριστική κίνηση, αλλά και τη γενικότερη αίσθηση αισιοδοξίας που σταδιακά διαπερνά τους περισσότερους από εµάς, είναι ικανά να χτίσουν ένα καλύτερο µέλλον.
Αυτή η αισιοδοξία µεταφέρεται και από τους επικεφαλής των εταιρειών προς το εξωτερικό, µε αποτέλεσµα οι στόχοι να επανατοποθετούνται, αυτήν τη φορά µαζί µε το διαθέσιµο marketing ή business development, budget. Η εποχή του ‘‘τα κάνω όλα τζάµπα και ο Θεός βοηθός’’, αφενός παρήλθε (ελπίζω ανεπιστρεπτί), αφετέρου, απέδειξε ότι απλά δεν λειτουργεί! Τι πάει να πει ‘‘µηδενικοί πόροι για να αναπτύξω την εταιρεία’’; Πόσο ‘‘µάγκας’’ µπορεί να είναι κάποιος ώστε να βγάζει από τη µύγα ξύγκι για 3, 4 και 5 χρόνια; Όχι αρκετά, σας διαβεβαιώ.
Ακόµη και δευτερογενή σηµάδια ‘‘ανάτασης’’, όπως ο αριθµός των εκδηλώσεων, η χρήση PR agencies αλλά και οι αποστολές στο εξωτερικό έχουν αυξηθεί. Τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο, να είστε βέβαιοι.
Άλλωστε, κάτι αντίστοιχο δεν ισχύει και για εµάς τους ίδιους σε προσωπικό επίπεδο; Είναι άραγε τυχαίο ότι τώρα επιτέλους, αγόρασα τη νέα µου LED TV που ‘‘ζαχάρωνα’’ επί 3 χρόνια; Σας διαβεβαιώ ότι δεν είµαι πιο ‘‘πλούσιος’’. Είµαι απλά, πιο ήσυχος. Όχι εντελώς, αλλά αρκετά για να αγοράσω µία τηλεόραση! Νισάφι πια!