Σε μία ιστορική απόφαση για την ουδετερότητα στο Διαδίκτυο στις ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών της χώρας (FCC), ενέκρινε με 3 ψήφους υπέρ και 2 κατά, την πρόταση που είχε καταθέσει ο πρόεδρός της, διασφαλίζοντας έτσι ότι όλοι οι χρήστες του διαδικτύου θα αντιμετωπίζονται ισότιμα και χωρίς διακρίσεις. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση που επιχειρεί να διατηρήσει τον ανοικτό χαρακτήρα του Διαδικτύου και στο μέλλον, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες που κατέβαλαν κυρίως οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι αλλά και αρκετές μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας.
Ξεκινώντας από τα βασικά, θα πρέπει να πούμε ότι ο όρος “ουδετερότητα του Διαδικτύου” παραπέμπει στην ιδέα ότι όλα τα πακέτα των δεδομένων που διακινούνται γύρω από το Διαδίκτυο πρέπει να αντιμετωπίζονται ακριβώς το ίδιο. Για παράδειγμα, είτε πρόκειται για το τεχνολογικό blog ενός ερασιτέχνη, είτε για το επίσημο portal ενός κολοσσού της τεχνολογίας, οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν τους ίδιους όρους πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Από την πλευρά τους, ορισμένοι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου υποστηρίζουν ότι η αυξανόμενη χρήση των υπηρεσιών του διαδικτύου δημιουργεί σημαντικό κόστος στις υποδομές. Ταυτόχρονα θέλουν να προσφέρουν διαφορετικές τιμές ανάλογα με το είδος των υπηρεσιών και φυσικά τον πελάτη. Με άλλα λόγια ελλοχεύει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα Διαδίκτυο δύο ταχυτήτων, όπου μόνο οι έχοντες… θα έχουν πρόσβαση, ή τουλάχιστον θα έχουν καλύτερη πρόσβαση.
Το γαϊτανάκι της άρσης της ουδετερότητας στο Διαδίκτυο άνοιξε από τηλεπικοινωνιακούς παρόχους που επιθυμούσαν να χρεώνουν τους χρήστες με βάση το πόσο κάνουν χρήση της σχετικής υποδομής και φυσικά θα είχαν και ανάλογα benefits. Στην πορεία δημιουργήθηκαν δύο ευδιάκριτα στρατόπεδα: από τη μια πάροχοι όπως η Verizon και εταιρείες όπως η ΙΒΜ και η Cisco και από την άλλη οι απλοί χρήστες αλλά και οι εταιρείες όπως το Twitter, το Netflix και η Microsoft, που υποστήριζαν ένα ανοικτό Διαδίκτυο σε όλους.
Τελικά η προ ημερών απόφαση – την οποία υποστήριζε και ο πρόεδρος Ομπάμα – απαγορεύει στους παρόχους να προβαίνουν σε κινήσεις όπως το μπλοκάρισμα ιστοσελίδων και εφαρμογών, ο περιορισμός της ταχύτητας ή η ύπαρξη λωρίδων ταχείας κυκλοφορίας στο Διαδίκτυο που προσφέρονται έναντι υψηλότερης αμοιβής μετά από συμφωνίες με εταιρείες. Πρακτικά, η απόφαση αυτή αντιμετωπίζει το Διαδίκτυο με ακριβώς την ίδια λογική με την οποία αντιμετωπίστηκαν επί σχεδόν έναν αιώνα τα τηλεφωνικά δίκτυα: Οι πάροχοι δεν είχαν το δικαίωμα να δίνουν προτεραιότητα στο τηλεφώνημα του CEO της μεγαλύτερης πετρελαϊκής βιομηχανίας προς τον συνεργάτη του αντί του τηλεφωνημάτος μιας μητέρας προς το σχολείο του παιδιού της.
Και δεν είναι απλά θέμα ίσων δικαιωμάτων για την πρόβαση στην πληροφορία. Είναι και θέμα οικονομικής ανάπτυξης. Με δεδομένο ότι το Διαδίκτυο αποτελεί εμπορικό, επιστημονικό, οικονομικό και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, εργαλείο, τυχόν άρση της ουδετερότητας θα αποτελούσε αξεπέραστη τροχοπέδη για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επαγγελματίες. Και αυτό γιατί δεν θα αποκτούσαν ποτέ τους πόρους για να ανταγωνιστούν διαδικτυακά τους μεγάλους “παίκτες”.
Είναι, όμως, η συγκεκριμένη απόφαση η οριστική λήξη της διαμάχης πάνω στην ουδετερότητα του Διαδικτύου; Πιθανότατα όχι. Ήδη η Verizon κατηγόρησε την FCC ότι αντιμετωπίζει το Διαδίκτυο με όρους της δεκαετίας του 1930 ενώ το ρεμπουπλικανικό lobby που υποστηρίζει την κατάργηση της ουδετερότητας απείλησε πως θα φέρει νόμο προς ψήφιση ο οποίος θα περιορίζει με τη σειρά του τις αρμοδιότητες της FCC επί του Διαδικτύου.
Το BizTech.gr χρησιμοποιεί συνδέσεις Vodafone Internet 4Sharing για να σας φέρνει πάντα πρώτο κάθε εξέλιξη.