Αφού ο πλανήτης δεν καταστράφηκε και μιας και πέρασε κάμποσος καιρός από την τελευταία μας επικοινωνία, είπαμε να βγάλουμε από τη “ντουλάπα” τους σκελετούς, να φρεσκάρουμε πρόσωπα και καταστάσεις και με ακόμη πιο… κίτρινη διάθεση να σας κρατάμε ευχάριστη συντροφιά σε μηνιαία βάση από νέα, φιλόξενη στέγη.
Όπως θα διαπιστώσετε ολόκληρος ο… θίασος βρίσκεται επί της σκηνής, ε, στήλης ήθελα να πω, ενώ δεν λείπουν και new entries! Βέβαια, χρειαζόμαστε και τη δική σας βοήθεια και στήριξη. Το mail μας (kitriniaris@socialhandlers.com) είναι δεκτικό σε πάσης φύσεως παρα-πληροφορίες.
Περίπου 1.2 εκατομμύρια και κάτι… λόγους έχει να εξοργίζεται ο “Ψάλτης”. Ξέρετε τι είναι να τρέχετε μόνοι και να τερματίζετε… δεύτεροι; Κάπως έτσι την πάτησε, καθώς η -περίπου- έτοιμη δουλειά απορρίφθηκε εξαιτίας τεχνικών ζητημάτων.
Για την ακρίβεια, δεν κατάφερε να περάσει με επιτυχία τη φάση της ομαλής λειτουργίας, όπως απαιτούνταν με βάση τα ζητούμενα.
Και μιλάμε για έργο με διευρυμένη χρονική διάρκεια και ιδιαίτερα ικανοποιητικό περιθώριο κέρδους, το οποίο -ειρρήσθω εν παρόδω- θα αποτελούσε… πιλότο για ουκ ολίγα αντίστοιχα project που αναμένεται να κάνουν την εμφάνισή τους άμεσα.
Την ίδια στιγμή, το γόητρό του δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα, καθώς αποδείχτηκε στην πράξη πως κάτι δεν πάει καλά με το “περιλάλητο” όσο και “πολύτιμο” εμπόρευμα.
Πόσο, μάλλον, όταν αφορά τομέα στον οποίο υποτίθεται πως είσαι μονοκράτορας και ούτε καν γυρνάς το κεφάλι σου προκειμένου να δεις που βρίσκεται ο ανταγωνισμός!
Βλέπετε, η αμφισβήτηση έλαβε σάρκα και οστά σε μια δοκιμή εισαγωγικού επιπέδου, ενώ και ο “πελάτης” έχει ισχυρές πλάτες με πολυεπίπεδες υπηρεσιακές προσβάσεις.
Το ερώτημα, τώρα, είναι πως θα αντιδράσει ο… “Καμηλιέρης”. Όχι τίποτε άλλο, αλλά τον έχει στηρίξει ουκ ολίγες φορές, ανεξαρτήτως εάν είχε δίκιο ή άδικο, γεγονός που φαίνεται πως αδυνατίζει κομματάκι τη θέση του. Τίνος, όμως, είναι η σωστή απορία!
Οι μεγαλομέτοχοι γκρινιάζουν διαρκώς και αναζητούν τρόπους να ξεφορτωθούν το “παλτό” που φορτώθηκαν, οι μικρομέτοχοι έχουν απωλέσει περίπου το 100% των χρημάτων τους, η χρεωκοπία βρίσκεται… anté portas και ο “Ωραίος Μπρουμελ(άκης)” αναφέρεται σε περισπούδαστες καινοτομίες, δαπανηρές επενδύσεις και άλλα… πράσινα άλογα.
Πράγματι, λεφτά υπάρχουν. Μόνο που δεν είναι στα ταμεία μας, “Ωραίε Μπρουμελ(άκη)”…
Αλήθεια, ιδέα μου είναι ή ο ένας μετά τον άλλο οι εγχώριοι κατασκευαστές (ναι, υπάρχουν ακόμη) ακολουθούν τη λογική που συμπυκνώνεται στη φράση “από εδώ η γυναίκα μου, αλλά από εκεί το νυν και αεί αίσθημά μου” σε ότι αφορά το hardware;
Όχι τίποτε άλλο, αλλά μπορεί το φανταχτερό να πουλά, ωστόσο η διάρκεια είναι εκείνη που μετρά. Πόσο, μάλλον, όταν στα… φανταχτερά, δεν διαθέτουν προϊστορία, εμπειρία, πόρους, φαντασία και διαφορετικότητα, ενώ ο… ξένος παράγων δεν παίζεται.
Στο μεταξύ, στα αυτιά μας έφτασαν ψίθυροι πως κάποια “παλιόπαιδα” της αγοράς, ψάχνονται με το (χρυσοφόρο για τις ημέρες μας) συμβόλαιο που έχει συνάψει ο “Γκαστόνε” με τη… δαγκωμένη αμαρτία.
Που δίνουν ξεχωριστή έμφαση; Στη χρονική διάρκεια, αλλά και σε ρήτρες που σχετίζονται με την εύρυθμη λειτουργία του καναλιού. Λέτε να ψαρεύουν σε “θολά νερά”; Ίδωμεν…
Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου το βροντόφωνο, όσο και χαρακτηριστικό “χο, χο, χο” του “Κόκκινου Τιμονιέρη”. Όχι, μην μπερδεύεστε, δεν αναφερόμαστε στον Άγιο Βασίλη.
Τι του προκάλεσε τόση ευθυμία; Μα, το ύψος της ρήτρας καθυστέρησης που του επεβλήθη και αφορούσε σε κορυφαίο έργο, που βρίσκεται στα χείλη όλων μας. Είτε κινούμαστε εντός, είτε εκτός ΙΤ κλάδου.
Κάτι λιγότερο από 11.900 ευρώ αφαιρέθηκαν από συνολικό λογαριασμό που ξεπερνούσε τα 1,3 εκατομμύρια ευρώ.
Εντύπωση, όμως, προκαλεί πως το πρόστιμο σχετιζόταν με δύο καίριες παραμέτρους του έργου, η ανεπαρκής ή προβληματική λειτουργία των οποίων μπορεί να προκαλέσει ανυπέρβλητα ζητήματα. Μέρες που είναι, θα σκέφτηκαν, ας μην κακοκεφήσουμε τον “Κόκκινο Τιμονιέρη”. Πόσο, μάλλον, όταν είναι υπάκουος και έχει αποτραβηχτεί από τα (πολλά) φώτα της δημοσιότητας.
Υπό αυτό το πλαίσιο, του… χαρίζεται και ένα τρίμηνο καθυστερήσεων στην παράδοση άλλων έργων, ελέω ποικίλων αλλαγών στην εταιρική του μορφή και ονομασία. Not bad.
Πολλά credits πρέπει να δοθούν στον “Υπεραιωνόβιο Σαμουράϊ”, ο οποίος αφού έγκαιρα είχε αντιληφθεί τις… φλόγες της κρίσης να ζώνουν την πατρίδα μας, φρόντισε να οργανώσει την άμυνά του παίζοντας… επίθεση!
Αποτέλεσμα; Να απειλεί ευθέως και με πολλές πιθανότητες επιτυχίας την μέχρι πρότινος άτρωτη κυριαρχία του “Δικέφαλου”. Πολλώ δε μάλλον, όταν ο τελευταίος δείχνει να πλήττεται από τις διαρκείς παλινωδίες στη στρατηγική του και τα ήξεις-αφίξεις.
Δεν φαντάζομαι να υποθέτατε έστω και για μια στιγμή πως ο “Επώνυμος” θα καθόταν στην ησυχία του. Έτσι, λοιπόν, αποφάσισε να συνασπιστεί με τον “Vento”, στηρίζοντας εν πλήρη δυνάμει την επιτυχημένη πορεία της συνέργιας η οποία θα του αποφέρει ακόμη περισσότερα κέρδη.
Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά, στην περίπτωση κατά την οποία καταφέρει να κάνει πραγματικότητα τους στόχους των νέων συνδέσεων δια μέσω του δικτύου του, τότε αυτομάτως θα καταφέρει να κατέχει σημαντικό μερίδιο του “Vento”. Και αυτό, δίχως πρόσθετο κόστος, και δη με πολλαπλάσια αξία!
Κάτι, που για να γίνει πράξη δεν κινείται στη σφαίρα του ακατόρθωτου, καθώς διαθέτει σημαντική… καύσιμη ύλη (λέγε με και marketing funds) εκ μέρους του “Vento”.
Ταυτόχρονα, οι επιθετικές κινήσεις του “Επώνυμου” δεν σταματούν εδώ, καθώς περιλαμβάνουν την ενοποίηση των σημάτων που κατέχει, μέσω οριστικού αντίο σε πολύπαθη αλυσίδα.
Last but not least, που λένε και στις πέραν του Ατλαντικού ακτές.
Παρατηρήσατε κάτι το περίεργο με την -περιβόητη- λίστα Λαγκάρντ; Όπως τι; Δυό-τρία ονόματα, επίθετα για την ακρίβεια, τα οποία και δεν θα σας είναι άγνωστα.
Ωστόσο, το εντυπωσιακό της υποθέσεως είναι πως μόλις το ένα κατάφερε να βρει -στα… πολύ ψιλά- τον δρόμο της δημοσιότητας. Και αυτό, ελέω συνωνυμίας. Ούτε “Φτερωτός Γκρισίνο & Son”, ούτε “Φαλακρό Ημεροβίγλι”.
Τέτοια Μασσωνία και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια; Φευ.