Τι κοινό έχουν εταιρείες όπως η Fring, η Tru και η Mig33; Δεν τις έχετε καν ακούσει, σωστά; Αν σε αυτές προσθέταμε την Jajah, την Rebtet και την Raketu; Ακόμα τίποτα… Ίσως η προσθήκη των Viber, Skype και Google Voice να ρίξει λίγο φως στην υπόθεση!
Τώρα που έχουμε κάτι πιο “χειροπιαστό” κατά νου, τι θα λέγατε να προσθέσουμε στη λίστα το YouTube, το Hulu και το Netflix. Όλες οι παραπάνω εταιρείες (ή υπηρεσίες αν προτιμάτε), και ειδικά οι πρώτες, αποτελούν το νέο φαινόμενο στον χώρο των τηλεπικοινωνιών, αφού είναι οι επονομαζόμενοι OTT players.
Ο χώρος των τηλεπικοινωνιών έχει αναστατωθεί από αυτό το φαινόμενο και πρόκειται για “απειλητικούς” (ως προς το status quo) παίκτες, γνωστούς ευρέως ως Over The Top (ακόμα και ο χαρακτηρισμός ακούγεται απειλητικός), οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες “πάνω” από τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, τόσο των operators σταθερής, όσο -και κυρίως- κινητής τηλεφωνίας.
Οι εταιρείες τηλεφωνίας, δεν ήξεραν, και εξακολουθούν να μην γνωρίζουν, το πως πρέπει να αντιμετωπίσουν φαινόμενα όπως το Viber, το Skype αλλά και το YouTube εάν ξεφύγουμε από τα στενά όρια της φωνής.
Αρχικά, τους αγνόησαν θεωρώντας ότι η επίδρασή τους θα είναι μηδαμινή. Άλλωστε, το business model τους φαίνονταν τόσο περίεργο. Τελικά ήταν απλά διαφορετικό από το δικό τους…
Εν συνεχεία σκέφτηκαν να τους “τιμωρήσουν” απαγορεύοντας τις υπηρεσίες τους στα δίκτυα τους. Ο κόσμος άρχισε να προτιμάει operators που δεν του κατέστρεφαν την εμπειρία…
Μετά, σκέφτηκαν να τους εκμεταλλευτούν, χρεώνοντας κάποιο premium. Κάτι έγινε, αλλά ακόμη είναι νωρίς να κρίνουμε, ενώ υπάρχει και το θέμα της έλλειψης ομοιομορφίας μεταξύ παρόχων…
Τώρα σκέφτονται να συνεργαστούν! Φοβερά ενδιαφέρον…
Για την ακρίβεια, είναι ακόμα πιο… ενδιαφέρον, αφού οι ίδιοι οργανισμοί αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο ανά χώρα, ενώ και εντός της ίδιας χώρας, διαφορετικοί οργανισμοί έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις! Για παράδειγμα: Η Vodafone Αγγλίας επιτρέπει τη χρήση mobile VoIP μέσω ειδικού data plan, ενώ η Vodafone Γερμανίας εφαρμόζει πρόσθετη επιβάρυνση ενώ αρχικά είχε ξεκινήσει με απαγόρευση της υπηρεσίας. Αντίστοιχα, η O2 στην Αγγλία απαγορεύει τους mobile VoIP OTTs μέσα από το δίκτυό της, ενώ στη Γερμανία έχει ορίσει data plan για τη λειτουργία τους.
Αυτή η νέα πραγματικότητα είναι άλλο ένα παράδειγμα του πόσο γρήγορα και κυρίως, πόσο δραματικά, αλλάζει ο κόσμος μας. Εταιρείες όπως η Deutsche Telecom “φωνάζουν” για συνέργειες (και μάλιστα διά στόματος του ίδιου του CEO), σημειώνοντας ότι η αλλαγή νοοτροπίας που απαιτείται είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Κατά πόσο απαιτείται όμως μία αλλαγή νοοτροπίας; Δεν είναι λογικό να μην θέλεις κάποιον στο δίκτυό σου που θα σε… ανταγωνίζεται ευθέως; Λογικό μπορεί να είναι, αλλά σύντομα θα είναι και πλήρως αδιάφορο. Εάν δεν το κάνει η DT θα το κάνει η Vodafone ή η NTT DoCoMo ή η China Mobile, και τότε θα είναι αργά για να αλλάξει γνώμη κανείς.
Ακόμη και αν η πλειονότητα κλείσει την πόρτα στους OTT, αυτό το (μικρό προς το παρόν) ποτάμι, απλά θα εκτραπεί και θα βρει μία νέα ρότα.
Μπορεί οι OTT να φτιάξουν το δικό τους δίκτυο; Δύσκολο, αλλά ας μην το αποκλείσουμε ακόμα.
Μπορεί να βρουν ένα άλλο δίκτυο; Μα, έχουν ήδη βρει! Γνωρίζετε ότι ήδη υπάρχουν υπηρεσίες για άμεση κλήση φίλων στο Facebook, και μάλιστα όχι μόνο από το Skype; Γνωρίζετε ότι το τελευταίο “ευθύνεται” ήδη τη στιγμή που μιλάμε για το 25% των διεθνών κλήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο;
Και αν το Skype ήταν κάποτε μικρό, τώρα έχει μία ολόκληρη Microsoft από πίσω του. Όπως ακριβώς το Google Voice έχει ένα άλλο μεγαθήριο που το υποστηρίζει, και όπως ακριβώς η Apple αρχίζει να ρίχνει το δικό της ειδικό βάρος πίσω από αντίστοιχες υπηρεσίες.
Ζούμε στην εποχή του coopetition όπου συνεργασία και ανταγωνισμός έχουν γίνει μία λέξη. Μία λέξη τόσο κοινή, μία κατάσταση τόσο συχνή, που μας φαίνεται πλέον δεδομένη. Ας μελέτησουμε λοιπόν τον ρόλο μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο, και ας σταματήσουμε να πηγαίνουμε κόντρα στο ρεύμα όπως οι σολωμοί στο ποτάμι. Το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να γίνουμε γεύμα για κάποια αρκούδα. Και ας μην τη βλέπουμε ακόμα. Εκεί βρίσκεται και περιμένει…